Bir insan, hem bir başkasını küçümseyip, ona güvenmeyip, onun mutluluğunu ya da bağımsızlığını yok etmeyi arzulayıp, hem de aynı zamanda onun sevecenliğini, yardımını ya da desteğini kazanmayı arzulayamaz.
açgözlü kişilerin, kendilerine ait herhangi bir şey yaratma konusundaki kendi yetilerine güvenmedikleri ve bu nedenle ihtiyaçlarının doyurulması için dış dünyaya güvenmek zorunda olduklarıdır; ama hiç kimsenin kendilerine hiçbir şey vermek istemediğine inanırlar. Doymak bilmez bir sevecenlik ihtiyacı bulunan nevrotik bireyler
Peki nevrotik olarak değerlendirilebilecek olan bir sevecenlik ihtiyacının tipik özellikleri nelerdir?
Bana göre, bu ihtiyaç isteğe bağlı olarak çocuksu diye adlandıranlar çocukları yanlış anlamakla kalmaz, nevrotik sevecenlik ihtiyacını yaratan temel etkenlerin çocuklukla hiçbir alıp veremeyeceği olmadığı gerçeğini de unutmuş olurlar. Çocuksu ve nevrotik sevecenlik ihtiyaçlan tek bir ortak özelliğe sahiptir --çaresizlik- kaldı ki bu da iki durumda da farklı bir temele sahiptir
bütün gece uyanık kalmak gibi gerçekten de yararsız olan özverilerden ötürü kendilerine olağanüstü ölçülerde övünç payı verirler, buna karşın kendileri için yapılan şeyleri küçümser ya da göz ardı bile ederler, böylece durumu çarpıtarak özel ilgi isteme hakkına sahip olduklarına inanırlar
Hırslar üzerinde bir gemleme işlevi gören kendini küçümsemenin derecesi, küçümsenen kapasitelerin genelde bireyin en hevesle başarı göstermek istediği arzular olmasıyla da ortaya konur. Kişinin hırsı entelektüel bir karakterdeyse akıl onun aracıdır ve dolayısıyla küçümsenir. Hırs erotik bir karakterdeyse görünüş ve cazibe onun araçlarıdır ve dolayısıyla küçümsenirler.
Nevrotik kızlar, herhangi bir zayıflığa yönelik küçümsemeleri nedeniyle, "zayıf" bir adamı sevemezler, eşlerinden sürekli bir boyun eğme bekledikleri için "güçlü" bir erkeğe de katlanamazlar. Dolayısıyla gizlice aradıkları şey, aynı zamanda onların bütün isteklerine tereddüt etmeden uyacak kadar zayıf olan bir kahraman, süper güçlü bir adamdır.