Ardından insanların birtakım anlaşılmaz saçmalıklar uğruna birbirlerini lanetlediklerini, birbirlerinden nefret ettiklerini, birbirlerine zulmettiklerini, birbirlerini boğazladıklarını, astıklarını, tekerleğe mahkûm ettiklerini ve yakınlıklarını gördüm ve dedim ki, şayet bu iğrenç zamanlarda yaşamış bir bilge var ise, kendisi çöllerde yaşamış ve ölmüş olsa gerektir.” – Cahil Filozof
“Görünüşe göre zehirleri daha az ölümcül, ağızları daha az parçalayıcı. Oynak lütuf uğruna insanların kanı pazarlarda satılan umumi endüljanslar için onca sene aktığı gibi akmadı. Ancak canavar hâlâ hayatta. Hakikati arayacak her kim olursa olsun zulüm görecek. O halde karanlıklar içinde tembel tembel oturmalı mı? Yoksa hasedin ve iftiranın kendi meşalelerini yeniden yakmak için kullanacakları bir meşale mi yakmalı? Bana kalırsa, ben zehirlenme korkusuyla yemek yemekten ne kadar imtina edilmemesi gerekiyorsa, hakikatin de bu canavarlar karşısında o kadar saklanmaması gerektiğine inanıyorum.”
Voltaire kitabında geçmişindeki ve çağdaşı filozofları eleştirirken kendi düşüncelerinden bahsediyor.