Bu romanda anlatılanların çoğu güncel yaşamdan alınmıştır.
Bazı kişiler ile kurumlar gerçektir.
İnsan yok. Duygu, sevecenlik, sevgi, aşk, tutku; öpüp koklama, dokunma, yakınlaşma, öpüşme yok. Yalnızca gövde ve düş gücü; sanal ve yapay bir gerçeklik. Bilinç diyor ki bu yakıcı sorunu kendi kendine aşabilirsin; zorlamaktan çekinme. Vücudunun tüm işlevleri yerinde, eskisi kadar güçlü ve isteklisin; hayatı seviyorsun. Yalnızca bazı kasların uyuşmuş durumda. Ardından kuşku giriyor araya: Hiçbir şeyin yararı yok. Sorunu Savil bile çözemedi. Sen artık öldün oğlum, bunu kabul et! O günü, hayatının en büyük, en unutulmaz başarısızlığını anımsayınca yüreği büzüşüyor. Kendini bildi bileli kadınları çok sevdi, kadın bedeniyle her buluşmasında yeniden doğduğunu duyarak coşkular, benzersiz tatlar yaşadı; bundan sonra onlarla bütünleşip yaşayamayacaksa ölüm yeğdir.
Burhan Günel'i bir kış günü, 24 Aralık 2012 günü, 65 yaşında, bir yazar için genç bir yaşta toprağa verdik. Ama onu yazdıkları hep yaşatacak.
Bizce en ilginç romanlarından Çakalkaplan’da geçen olaylar 1980 sürecinin beslediği ve biçimlendirdiği 2005-2011 Türkiyesinde yaşanmıştır.
