Cam Kent (Çizgi Roman)
Paul AusterCam Kent (Çizgi Roman) Sözleri ve Alıntıları
Cam Kent (Çizgi Roman) sözleri ve alıntılarını, Cam Kent (Çizgi Roman) kitap alıntılarını, Cam Kent (Çizgi Roman) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hiç olmadığım yerde hep mutlu olacağım gibi geliyor bana."
Sayfa 108 - Baudelaire
Kentin bir parçasına dönüşmüştü. Sonsuz tuğla duvarlarının içinde bir tuğla.
Sayfa 90
Hiçbir şeyden emin olmak mümkün değildi.
Sayfa 58 - mümkünsüz.
Kimseye görünmemeyi nasıl başardığıysa hâlâ bilinmiyor.
Öyle görünüyor ki, kimse onun farkına varmamıştı.
Kentin duvarlarından birine dönüşmüş gibiydi.
Sayfa 115
Bilgi çok az, bilgilerin çoğunun kaynağı olan defter de kuşkulu.
Sayfa 111
Her yerde umut olduğunu görüyorum, karanlıkta bile; ve öldüğüm zaman belki de Tanrı olacağım.
Sayfa 26 - "Her gün yeni bir gün ve ben her gün yeniden doğarım." | Büyünce ne olacaksın sorusuna komünist derdim, keşke Tanrı deseymişim.
Cennet, bir mekân değildi ille de - o, insanın içindeydi.
Sayfa 47
Ham, hum, çatır, çutur. Kıtır kıtır. Ploff, foş foş. Hapur, hupur. Şaf, şof. Ya, ya, ya.
Sayfa 21 - "Bağışlayın beni. Bir ben anlarım bu sözleri." | en sevdiğim alıntılar bu şekil.
Gece mi olmuştu? Öyle olsa bile, başka bir yerlerde güneş parlıyor olmalıydı. Çin de söz gelimi. Zaten gece ve gündüz de göreli terimler değil mi? Belirli bir anda ikisi birden vardı.
Sayfa 131 - (çev.) Çağalı Güven, Gül, Aksoy Yayıncılık, İstanbul, 1998Kitabı okudu
Büyük bir filozof demiş ki, yukarı giden yol da aşağı giden yol da birdir, aynıdır.
Sayfa 99 - (çev.) Çağalı Güven, Gül, Aksoy Yayıncılık, İstanbul, 1998Kitabı okudu
Çocuklar Tanrı'nın büyük bir lütfudur. Bunu hep böyle düşünmüşümdür.
Sayfa 83 - (çev.) Çağalı Güven, Gül, Aksoy Yayıncılık, İstanbul, 1998Kitabı okudu
Çünkü eğer cennette kötülük yoksa, iyilik de olamazdı.
Sayfa 42
Tek bildiğim şey, karanlık. Kopkoyu karanlık. Kopkoyu karanlık kadar karanlık.
(çev.) Çağalı Güven, Gül, Aksoy Yayıncılık, İstanbul, 1998Kitabı okudu
Ve eğer bir ağaç, ağaç değilse eğer, aslında nedir diye düşündü.
Sayfa 38
Buna konuşma adı veriliyor. Sözcükler bir anlığına çıkıyor ve yok olup gidiyorlar. Garip, değil mi? Benim hiçbir fikrim yok.
Sayfa 19