Çamaşırcının Kızı - Küçücük
Orhan KemalSözler ve Alıntılar
Elektrikleri aramızda bırakıp dalıyoruz yıkık duvarların harap karanlığına. Yukarda aysız gökyüzü, donuk yıldızlar. Havada gübre kokusu.
Sayfa 133Kitabı okudu
“Allah bizi fakir yaratmış! Benim ne kırmızı, ne de mavi mantom var! Senin annen zengin, alır. Senin annen benim annemden güzel, sen de güzelsin. Benim annem de çirkin ben de çirkinim, daha bir diyeceğin var mı?”
Sayfa 82Kitabı okudu
Gazyağı kuyruğu, kadınlı erkekli, çoluklu çocuklu tek sıralık bir dizi halinde yapılan caddeye kadar uzamıştı. Kuyruğun en sonuna girdi. Sarı boyalı, kocaman gazyağı arabası gelmemişti daha... Her kafadan bir ses çıkıyor, parti tutanların arada sert çekişmesi ses kalabalığını bastırıyordu.
Sayfa 57Kitabı okudu
Gün geçtikçe ev sahipleri kiraları arttırıyorlardı. Arta arta nereye gidecekti bilinmez. Kiracıları düşünen yoktu.
Eskiden Allah düşünürmüş, şimdi... Şimdi kul kendi düşünmeliydi kendini.
“Bu zamanda sağ gözden sol göze fayda yok.”
Sayfa 43Kitabı okudu