Can Çekişen Türkiye

Oh! Anadolu’nun içinde gizli kalmış o büyük mazinin şehirleri! Yeşilliklerle çevrili, beyaz minareler ve siyah selvilerin çevresinde konuşlanmış o küçük kasabalar! Oralarda hüküm süren yaşam, son derece namuslu ve samimidir. Oh! Kimisi çiftçi kimisi iş sahibi olan, günde beş vakit camiye gidip namaza duran, akşamları asma gölgeleri altında veya atalarının mezarları etrafında oturup, sigara dumanları içinde sonsuzluk rüzgârına kendilerini bırakan bu insanlar!

Sayfa 35 - Karakarga

YasinLeb

Yoksullara, zayıflara, acizlere, küçüklere acıma ve şefkat duyma konusunda hiçbir millet halis Türkler kadar arzulu olamaz. Anaya babaya saygı gibi yüce duygularda kimse onlarla ölçüşemez. Türklerden biri, yaşı ilerlemiş bile olsa, küçük bir kahvehanede otururken içeri babası giriverdiğinde derhal yerinden kalkar, daha sessiz olmaya çalışır, sigarasını söndürür ve saygı ile bir köşeye geçer.

Sayfa 36 - Karakarga

Reklam

YasinLeb

Türkler, hayvanlara karşı hepimizden daha vicdanlıdır. İstanbul’un başıboş köpekleri, yüzyıllardır büyük bir sevgi ve hoşgörü içinde varlıklarını sürdürmektedirler. Bu güzel insanlar, yağmurda ıslanmış bir köpek yavrusu görseler derhal sokağa inip üstlerindeki kıyafetlerle veya kilim parçalarıyla hayvancağızı örterler. Neredeyse tamamı Ermenilerden oluşan belediye heyeti bu hayvanların itlaf edilmesine karar verdiği vakit, mahallelerde onları korumak için bir nevi isyan çıktı, kavgalar yaşandı.

Sayfa 35 - Karakarga

YasinLeb

İstanbul’un kedileri de yanından gelip geçenlerden hiç korkmazlar. Çünkü bilirler ki, yanlarından geçen bu yolcular, onları rahat ettirmek için yollarını değiştireceklerdir.

Sayfa 36 - Karakarga, Türkler ve Kediler