Şehir mutlu etmiyor.
Sadece topluca koşulan bir mutlu olma yarışına katıyor insanı.
Mutlu olmak yerine, nasıl mutlu olacağını düşünen insanlar adımlıyor kaldırımları.
Şimdiki zaman yitirilmiş, ya geçmişe savrulmuş yürekler, ya da geleceğin özlemine koşuyor.
Tek zamanımız, en geniş zamanımız, şimdiki zaman, telaşlarda daralıyor, kayboluyor, el değmeden geçip gidiyor.