Umutlar renkliydi güya gökyüzüm siyah beyaz? Veya niçin hissiyatıma bulanan gemilerin Rotası kaymakta Bilinmezliğin tarihsel ufuk parçalarında hissizleşmek en dibine... ‘‘O ki; dalgakıransız bir çocuk... Baldıran pekmezini yoğurtlu ekmeğe bulaştırmamaya adanmış bir beden. Hem asi hem mahçup... O ki; hayaldir ya hani kendi topraklarına gömülmek. Hiç meraklanma sevgili kendi topraklarıma gömdüm ben seni’’ diyen biri. Sözün özü bundan beteri yok... Uçurtmalar salınmayalı tam 20 sene... Maviler koyulaşır yıllar geçtikçe ama yanıltmasın kimseyi saçımdaki bu beyazlıklar haa! Yaşım göstermez çocukluğumu en nihayetinde...
