Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu
Nurullah GençEn Eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu Sözleri ve Alıntıları
En Eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu sözleri ve alıntılarını, en eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vadiler tabut gibi inip inip kalkıyor
Kan seline kapılmış akıyordu dereler
Gözü yaşlı periler Kafdağı’ndan bakıyor
Uzaklarda yorgundu, nalandı minareler…
Sayfa 30 - Timaş Yayınları - 2. BaskıKitabı okudu
Ey savaş, kimler anlar gizli ahını senin
Menkıbe olmalısın acıların ye’sine
Yoksa kalbin aheste yürür kan kâsesine…
Sayfa 105 - Timaş Yayınları - 2. BaskıKitabı okudu
Alparslan Gül burcundan bakıyordu âleme
Tebessüm akıyordu Yesevî ırmağından
Bir damla abıhayat dokununca kaleme
Heceler hâkân oldu o Ümmî’nin çağından
Akıl sustu;ruh çöktü;yürekte söndü ışık
Boynu bükük ve mahzun çıktık her manevradan
Köklerimizi sardı nice hain sarmaşık
Kan çığlığı yükseldi kiliseden,havradan
Her duâda bir yürek
Her damarda okyanus
Tek istifham,tek dilek
Bitecek mi bu kabus
Dünyanın neresinde ruhlar kıyama dursa
Duaları her akşam ufuklarda buhurdan
Hangi evde duyulsa hüsnüyusuf bir seda
Her gece bin bir çiçek kokusu yıldızlardan