Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu
Nurullah GençEn Eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu Gönderileri
En Eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu kitaplarını, en eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu sözleri ve alıntılarını, en eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu yazarlarını, en eski Çanakkale - Her Şey Yanıp Gül Oldu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vadiler tabut gibi inip inip kalkıyor
Kan seline kapılmış akıyordu dereler
Gözü yaşlı periler Kafdağı’ndan bakıyor
Uzaklarda yorgundu, nalandı minareler…
Sayfa 30 - Timaş Yayınları - 2. BaskıKitabı okudu
Ey savaş, kimler anlar gizli ahını senin
Menkıbe olmalısın acıların ye’sine
Yoksa kalbin aheste yürür kan kâsesine…
Sayfa 105 - Timaş Yayınları - 2. BaskıKitabı okudu
Alparslan Gül burcundan bakıyordu âleme
Tebessüm akıyordu Yesevî ırmağından
Bir damla abıhayat dokununca kaleme
Heceler hâkân oldu o Ümmî’nin çağından
Akıl sustu;ruh çöktü;yürekte söndü ışık
Boynu bükük ve mahzun çıktık her manevradan
Köklerimizi sardı nice hain sarmaşık
Kan çığlığı yükseldi kiliseden,havradan