Canan'ın Can Dostu Hz. Ebu Bekir (r.a)
Murat SarıcıkSözler ve Alıntılar
Kimse hayatının sonuna kadar, mümin kalacağını garantileyemez. Kimi bilmedikleriyle, kimi bildikleriyle sapıtabiliyordu.
Sayfa 187Kitabı okudu
Allah yanında kerimlik, üstünlük, değer ve şeref ancak takva iledir.
Sayfa 171Kitabı okudu
Kur'ân, "sözlerin en güzeli= ahsenü'l-hadîs"tir. Elbette en güzel güzelliğin kemal mertebesindedir. Allah hatadan, kusurdan ve acizden münezzeh olduğuna göre; onun Kelâm-ı Kadim'inde hata ve kusur yoktur. Bu yüzden Kur'ân'da kusur görmek ve beğenmemek; ona bakanların kusurundan, akıllarının kısalığından, inanç ve fıtratlarının bozukluğundandır. Renk körüve göz hastası; en güzeli de çirkin görebilir. Akıl gözü kör ve hastalıklı olan da böyledir.
Sayfa 75Kitabı okudu
En şiddetli belalar peygamberlere geliyorsa, Allah Resulü'ne gelen belalarda sahabiler de müsterekti. Özellikle Mekke'de Müslüman olanlar, bu noktadan en ileri ve en çilekeş insanlardı. Bu açıdan rütbe ve mertebe olarak en yüksekleri ve faziletlileri de onlardı. Çünkü zahmet arttıkça ücret ve ödül de artıyordu.
Sayfa 270Kitabı okudu
Hz. Ebubekir (ra);
“Ali, sen (Mekke'de) henüz çocuktun. Daha sağını solunu bilmiyordun. Bizler ölümü bir kaç defa göze almadan, sokağa çıkmaya cesaret edemezdik. Hem çıkarken, başımızda kılıçların kavis çizeceğini düşünürdük. Ayrıca, yağlanmış hançerlerin bağrımıza saplanmasını hesaba katmadan kimseye 'Allah birdir' diyemezdik.”