...Kuzguncuk'ta, dalgın, telaşlı yürüyordum. Bir el omzuma dokundu. Panikledim önce, sonra baktım ki Can Abi. Dedi ki bana: "Yusuf oğlum, nedir bu panik? Yaşamayı unutma Yusuf, yaşamayı sakın unutma!" Can Abi'yi sevgiyle anıyorum.
Belli bir yaştan sonra insanda çocuklaşma demeyeyim de, dünyaya çocuk açısından, çocuk gibi bakma ihtiyacı doğuyor. Zaten bazı şeyler de ancak çocukça anlatılabilir gibi geliyor bana.