“Zira sürekli yere atmak istediğimiz bir yükü vazgeçmeden taşımayı sürdürmekten, nefret duyduğumuz varlığımızı sahiplenmekten ve hatta onu muhafaza etmekten, bizi tüketen ve nihayetinde kalbimizi yiyecek yılanı okşamaktan daha ahmakçası var mıdır?”
Sayfa 92
