İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım...
İstanbul...
İstanbul...
İstanbul sevdalısı olan üstad İstanbul'u çok seven bir karakter oluşturarak " Canım İstanbul" şiirini tiyatro olarak sahneye sunmuş. Şair, geçmişten günümüze yaşanan olayları izlediğini dile getiriyor. Gençlerin düştüğü batıklığı, zevklerini ve özentilerini gözler önüne sererek ahlaki değerleri nasıl ayaklar altına aldığını şiirsel bir dille aktarmıştır.
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.