Ada değildir insan, bütün hiç değildir bir başına; anakaranın bir parçasıdır, bir damladır okyanusta; bir toprak tanesini alıp götürse deniz, küçülür Avrupa, sanki yiten bir burunmuş, dostlarının ya da senin bir yurtluğunmuş gibi, ölünce bir insan eksilirim ben, çünkü insanoğlunun bir parçasıyım; işte bundandır ki sorup durma çanların kimin için çaldığını; senin için çalıyor.
..Ah, şimdi, şimdi, şimdi, yalnızca şimdi, her şeyden önce şimdi ve şimdiki senden başka şimdi yok ve şimdi senin peygamberindir. Şimdi, sonsuza dek şimdi. Gel şimdi, şimdi, çünkü şimdiden başka şimdi yok.
“.. Çirkin değilmişim! Çirkin doğdum ben. Tüm yaşamım boyunca çirkindim. Sen, Inglès, kadınları hiç tanımayan sen. Çirkin bir kadının duygularını bilir misin? Tüm yaşamın boyunca çirkin olmanın, içinden güzel olduğunu duyumsamanın ne demek olduğunu bilir misin? Olağanüstüdür.”