Bazen kederli yaşlar arasında
bir kuşku düşer içime: Nasıl yaşayabilir
ruhundan uzakta bu beden?
Ama Aşk karşılık verir bana: ''Hatırlamıyor musun,
ayrıcalığıdır bu aşıkların,
her insanca nitelikten kurtulan?''
Sevgi insanlığın taçlanan zarafeti, ruhun en kutsal hakkı, bizleri sorumluluk ve gerçekliğe bağlayan altın bağlantı, yüreğin yaşamla arasını uzlaştıran başlıca kefaret ve sonsuz iyiliğin doğru çıkan kehanetidir.
Ama siz, merhametin hiç soldurmadığı
ve savunmalarını hep hazır tutan,
Aşk 'ın boşa gerdiği yaya karşı,
görüyorsunuz parçalandığımı bin ölümle;
gene de gözyaşı akmadı henüz
güzel gözlerinizden, yalnız küçümseme ve öfke.