Bir Colleen Hoover kitabı daha okuyayım ve derdime dert katayım dedim dostlarım ama asla böyle bir şey olmadı. Bu seride neden böyle oldu bilmiyorum ama Layken beni öyle sinirlendirdi ki karakterlerin acılarına, hayatlarına odaklanamadım. Tam bir ergen kız gibiydi ve artık ciddi anlamda böyle karakterleri okuyamadığımı farkettim. Sırf kitabı Will için bitirdim diyebilirim. Onun naifliği, ince düşüncesi, yaptığı hareketler, söylediği sözler. Konu itibariyle çok güzel olsa da Layken’in bencilce tavırları beni hikayeden uzaklaştırdı. Ve bir ilk olarak bir Colleen kitabında böyle hissettim. Belki de çeviriden dolayı böyledir bilemiyorum ama bu kitabın yazarını görmeden okumaya başlasam asla Colleen olduğuna inanmazdım.
Neyse ki sırf Will olduğundan bitirebildim ve ikinci kitaba başlar mıyım inanın bilmiyorum. Eğer şimdi okumazsam da hiçbir zaman okumayacağımı da biliyorum
Yara bandı gibi olayı halledeyim bari, ne kadar kısa sürede bitirirsem o kadar az sinir olurum