Ergenliğimin kanayan yarası V.C. ANDREWS. Kitaplar arasında gezinirken görünce insan bir garip oluyor, hey gidi günler hey. Pembe dizi kıvamında, insana hiçbir şey katmıyor, edebiyat desen zaten hak getire. Ama çarpık aile ilişkileri, bolca cinsellik ve insanı rahatsız eden birçok tabu bulunduğundan "Lan acaba nolacak bu işin sonu" diye diye en az bir 6 kitabını bitirmişimdir ergenlikte. Deliren anneler mi dersin, tecavüze uğrayan gençler, ensest... Çatı da böyle bir roman. Okurken insanı fazlasıyla geriyor, sinirlerini bozuyor. İyi, o yaşta okumama rağmen psikolojim bozulmamış. Kitapta bulunan abi, kız kardeş aşkı tabulara darbe indirse de V. C. Andrews'in diğer romanlarına göre masum bile diyebilirim. Yaşı küçük okuyucuların pek tavsiye etmediğim, içi boş romanlardan biri. Kafa dağıtmak içinse fazla trajik. Gene de işten yorgun argın gelince öyle tüketmelik bir şeyler olsun, çok da düşünmeyeyim deniyorsa türk dizilerindense böyle kitapları okumayı önerebilirim.
