Çeçen Şiir Antolojisi
Refik ÖzdemirQuotes
Deliler çok dünyada,
Sessiz veya kızgın.
Kendi kendine köpürenler,
Küsenler kendi kendine.
Herkesten akıllıyım diyen:
Herkesten deli.
Küllüğünde gezinen horozlar gibi,
O delinin yüreği.
Ölüm ya da Özgürlük
Bu dünyaya geldik biz, gece kurt yavrularken,
Adlarımız konuldu, sabah arslan kükrerken.
Lāilaheillallah
Kartal yuvalarında süt emzirmiş analar,
Yalçın kayalıklarda at koşturtmuş atalar.
Sen değil miydin, parayla
Herşey alınır, diyen.
Peki niçin almıyorsun kendine insanlığı?
Pahalı ve lüks giysiler giyerek,
Sık sık değiştirip ne bulacaksın?
Gezsen de üstünde atlas ve ipek,
Onurdan yoksunsan yine çıplaksın.
Yensem de,
yenilsem de
Durmaksızın
sürecek kavgam
Doğrulurum düşşem de
Bana böyle öğretti yaşam,
Yan yüreğim yan, yanmanı istiyorum!
Yolumuz kısaldı çok iyi biliyorum.
Bu yüzden vatanımın topraklırını,
Koruyan ateşi alevlendir diyorum.
Eğer yaşam bana istediğimi
Yapmama güç ve izin verseydi,
Taa başından adımlardım yolumu,
Düzeltirdim yanıldığım herşeyi.