"Uygarlığınızın çok ilginç yönleri olabilir ama onu buraya getirirseniz bizim artık kırlarımız,ağaçlarımız, ırmaklarımız olmayacak ve kendimizi kötü hissedeceğiz.
Bizi keşfetmekten vazgeçebilir misiniz acaba?"
Onlardan öyle farklı öyle farklıymış ki,
onu anlamak ve sevmek gelmemiş ellerinden.
Aralarında hemen anlaşıp ona karşı saf tutmuşlar.
Bu canavarın karşısında
kendi aralarındaki farkın hiç önemi kalmamış.
Varsın her biri farklı bir dil konuşsun, ne olurmuş?
Onlar aynı hamurdanmış, insanmış.
Ama öteki öyle değilmiş.
Bir kere çok çirkinmiş
ve dünyalılar, çirkin olanın
aynı zamanda kötü olduğunu düşünürmüş.
Böylece parça parça eden atom tabancalarıyla
onu öldürmeye karar vermişler.
Her neyse,
bizimki üzgün bir atomdu,
çünkü bir atom bombasının içine konmuştu.
Öteki atomlarla birlikte,
bombanın atılacağı
ve her birinin her şeyi yok ederek
parçalanacakları günü bekliyordu.