İyi geceler hayretimucipler :)
Alper Canıgüz okuduğum ilk kitabıydı , ve sanırım son da olmayacak .
Kitap oldukça akıcı , konuların geçişi ve olay örgüsü çok güzel işlenmiş .
Toplumdaki şiddeti , yıllanmış aşkları biraz da mizahla anlatma yolunu seçmiş. Başarılı da olmuş .
Devinimin olduğu yerde ışık, işığın olduğu yerde kaçınılmaz biçimde gölge vardır. Hayat ışıkla mümkünse de,
hayatın anlami gölgelerde saklı durur.(S.221)
Sanırım yazar mizahı , pesimistlik ile birlikte yansıttığı için bizden olduğunu hissettiriyor ve sevdiriyor .
Mutlu bir pesimist kendileri :)
Zamanın ölü doğmuş çocuklarını görürsünüz karaltıların içinde. Sözcükler, suskunluklar, şarkılar, ağıtlar, yeminler, ihanetler, kahkahalar, gözyaşları, sevinçler, hayal kırıklıkları ve yüzler...
En çok da yüzler. Neden söz ettiğimi biliyorsunuz.
Bütün aşklar küllenir, bütün babalar ölür, bütün hikayeler biter. Birinin yikıntıların nöbetini tutması gerekir; işte o yüzden, biri hariç, bütün çocuklar büyür.(S221)
Alper Kamu bir o kadar muzip, karamsar , bir o kadar da hayat dolu bir çocuk .
Bütün çocuklar, hayatı çürümeye başlamadan , Yaşasın çocukluğunu ...
Şimdiden okuyacaklara keyifli okumalar.
