Stefan Zweigʼa göre iki tür merhamet var. İlki zayıf ve duygusal olan... Yani “bir başkasının mutsuzluğunu gördüğünde duyulan derin kederden olabildiğince çabuk kurtulmak adına kalbin gösterdiği sabırsızlık”. Diğeri ise “duygu değil eylem” gerektiren... Ne istendiğini ve nasıl yardım edileceğini bilen.