Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Yüksek Puanlı Cellat'ın Kalbi Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Cellat'ın Kalbi sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Cellat'ın Kalbi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ada & Dawson
Serinin ikinci kitabında olaylar ve aksiyon da hız kesmeden devam ediyor. İlk kitap karakterleri ve olayların nasıl geliştiğini kavramamız için yazılmış aksiyon dolu bir kitapken bu kitap Ada ve Dawson'ın aşkının daha çok pekiştiği bir kitap olmuş. Aşkları o kadar güzel ilerliyordu ki. Sonunda bir olay oldu, aslında olacağını sezmiştim fakat bu kadarını hiç tahmin etmemiştim doğrusu. İlk kitapta olduğu gibi bu kitabı okurken de bazı tahminlerde bulunmuştum ve bu sefer 2 tahminim tuttu. Bakalım sıra 3. kitapta.
Serinin ikinci kitabında bizi yine bomba olaylar bekliyordu.Kitabın yarısından çoğu ilk kitapta planladıkları olayla ilgiliydi.Sonrasında ise Ada&Dawson’ı okuyorduk diyebilirim.Kitap kendini baya okutturuyor.Karakterler ve kurgular ilk kitaptaki güzellikte.
Öncelikle şunu baştan söyleyeyim ki kitap ilahi yani 3.kişili (o) anlatımla yazılmış.Bilmiyorum belki ben alışık olmadığımdandır ama kim hangi diyaloğu kuruyor anlamakta zorluk çekiyorum bu seride.Ve kitap boyunca birkaç bölümü karakterlerin ağzından okumak istesem de yazar öyle bölümler de koymamış.Bu bakımdan 1 puan kırdım.Benim fikrim eğer bu kitap 3.kişili anlatımla yazılacaksa araya birkaç bölüm kesinlikle karakterlerden olmalıydı.Ama tabi ki bu konuda yazarımızı suçlamıyorum.Benimki sadece öneri :)
1 puan daha kırıyorum çünkü kitabın sonu dehşet bi şekilde bitti.Bana sorarsanız kesinlikle böyle bitmemeliydi.Evet 3. kitap çıkacak ama o finali okuduğumda boşluğa düşmüş gibi hissettim.Ciddi anlamda finalde çok sövdüm.Ama onun dışında gerçekten güzel bir fantastik kurgu kitabıydı.Kitabı okuyup okumamakta kararsız kalanlar için söyleyeyim “BİR TÜRK YAZARIN YAZMIŞ OLDUĞU VE GÜZEL OLAN NADİR FANTASTİK KİTAPLARDAN BİRİ”
Genelde 2.kitaplar geçiş kitabı olduğu için fazla olay barındırmaz.Ama bu kitapta ilk kitaba nazaran daha fazla olaylar karmaşıklaşıyordu -özellikle finalde-.Valla 3.kitap nasıl olacak şu an hiçbir fikrim yok.Tek dileğim yakın zamanda çıkması...
Sanırım ben bu seride istediğim etkiyi bulamadım. Amazon efsanesi serisinde bulduğum akıcılık gerçeklik algısı beni tatmin etmişti. Fakat bu seride olan kurtlar, insanlar o kadar hızlı bir şekilde işlenmiş ki beni tam anlamıyla tatmin edemedi. Serinin güzel olmadığını söylemiyorum ama işleyiş algısı biraz daha değişik olmalıydı diye düşünüyorum. Ya da genel bir konu olduğu için olmamıştır.
Amona’yı baştan beri sevmedim hiç. Sonunda yapacağını yaptı. Ah Dawson :( Ada bu durumun altından nasıl kalkacak merak ediyorum, yine Lavinia yardım eder heralde. Bakalım…
𝕶𝖊𝖓𝖉𝖎𝖘𝖎 𝖆𝖈𝖎𝖘𝖎𝖓𝖉𝖆𝖓 𝖇𝖎𝖗 𝖙𝖊𝖍𝖉𝖎𝖙 𝖔𝖑𝖚𝖘𝖙𝖚𝖗𝖒𝖆𝖘𝖆 𝖉𝖆 𝖐𝖆𝖞𝖇𝖊𝖙𝖒𝖊𝖞𝖎 𝖘𝖊𝖛𝖒𝖊𝖞𝖊𝖓 𝖐𝖆𝖉𝖎𝖓𝖑𝖆𝖗𝖎𝖓 𝖗𝖆𝖉𝖆𝖗𝖎𝖓𝖉𝖆 𝖇𝖚𝖑𝖚𝖓𝖒𝖆𝖐 𝖍𝖎𝖈 𝖌𝖚𝖛𝖊𝖓𝖑𝖎 𝖉𝖊𝖌𝖎𝖑𝖉𝖎.
Ne diyeceğimi bilemiyorum... "Piyon, Vezir ve Şah" serisinden sonra en büyük hayal kırıklığımı bu seride yaşamış olabilirim. Bunda beklentilerimi yüksek tutmamın rolü büyük olsa da gerçekten iki seri de çok abartılmış.
Serinin ilk kitabının sonunda, ekinin yaptığı planla Dawson ölü olarak ilan edilip diğerleri Aleut'e yola çıkmışlardı. O günden uzun bir zaman geçmiş Ada Kaiser'in güvenini kazanmış, silah olması onun için büyük bir avantajdır, Aleut de unvan bile elde etmiştir. Her şey planladıkları gibi gidiyordur. Planın en büyük aşamasını Av Dönencesi'nde ortaya koyup elde ettikleri sonuçlarla uğraşırken hayatları onlar için olabildiğince normaldir. Tabii ki bu kitabın sonunda yazarın hiçbir kıskançlığı, sahip olma arzusuyla yanıp tutuşan iki kişinin varlığı ile dengeyi bozuncaya kadar. O son yirmi sayfa da saçımı başımı yolmak istedim. Umarım devam kitabında o ikisinin hak ettiğini okuyup biraz soğur. Cellat'ın Kalbi, kitabı her yönden beni soluksuz okuttu. Ada'nın kurdunu bulması ve ait olduğu tür ki basit bir soydan gelmeyeceği çok belliydi. En çok şaşırdığım ise Peratha ile olan bağı ve bence bu bağ bununla da sınırlı kalmayacak gibi, cevabını diğer kitaplarda alırım. Kitapta çok sevdiğim kısımlar aksiyon sahneleri soluksuz bırakan, Dawson'ın anne ve babasına ait geçmiş anılarını okumak, Dawson ve Ada'nın aşk dolu halleri... Ah çok sevdim bunları. Tabii ki Murat'ın kardeşi Felicia, kitapta etkilendiğim bir diğer karakter, Remus soyundan gelen Creon da öyle keza. Umarım bu ikisini diğer kitaplarda daha çok görürüz. Felicia kendine has tavırlarıyla farklı bir aurası var. Creon ise Remus olsa da Ada'yla olan bağları beni etkiliyor güzel sahneler okuyacak gibiyim sanki. Neyse çok konuştum biraz seriye ara verip, sakinleşip üçüncü kitaba başlayacağım.