Bir buna üzülmemiştik o da oldu. Yazarın ağzından “Anadolu köylüsü” nün hayatı söz konusu romanda. Yazım tarzı Yaşar Kemal’e benziyor, yazar da Anadolu dilini kullanmış. Anasız babasız kalan Çelo’nun kötü amcasından babasının hakkını alma savaşı.. dedikodu, kin, haset, yalancılık, herkesin çıkarcı olması, çıkarı için Çeloya yaptıkları, Çelo’nun kaderi.. bunlar hep etkiliyor insanı. Çünkü yaşandı ve hep yaşanacak. Kitap 1973 yılında Türk Dil Kurumundan ödül almış. Abbas Sayar’ın “yılkı atı” kitabını da okumuştum. O da güzeldi.
Kitapta heyecan veya olay örgüsü çok aramayın rutin ve sakin anlatılıyor köyde olaylar. Önemli olan insan psikolojisine bu denli inebiliyor olması. O sebeple ben sakin kitaptan sıkılırım diyenlere tavsiye edemem ama ben edebi dili severim konusu sakin olsun, edebiyata doyayım derseniz o zaman evet okuyun.
