¶¶ Yaşamın acımasızlığı, insanların vefasızlığı, bıkkınlık... ¶¶
Sayfa 103Kitabı okudu
¶¶ Yaşanılmaya değer görülen, uğruna güçlükler göze alınan nice şey, yaşadıktan sonra, yalnızca kocaman bir boşluk bırakıyordu geride. ¶¶
Reklam
¶¶ Yine de gerçekliğin katı duvarlarından, arsız otlar benzeri güzellikler fışkırıyor bazen. ¶¶
¶¶ Öyle ya, yazılmaya değer bulunan nice şey, yazıldıktan sonra birden yitiriveriyordu büyüsünü. Yaşamak gibi... ¶¶
¶¶ Her sanat eseri gizli bir itiraf değil midir zaten? ¶¶
¶¶ Canımın yangısını da, hıncımı da kendime sakladım yıllarca. ¶¶
Reklam
Öleceksem eğer hiç olmazsa başım dik ölmeliyim.
İnsan güzelden tiksinebiliyor eğer o güzel acılıysa
İnsan güzelden tiksinebiliyor; eğer o güzel acılıysa...
Reklam
Öleceksem eğer, hiç olmazsa başım dik ölmeliyim.
Yaşıttık. Sevmezdim Mercan'ı. Acırdım da. Onun kırıcı kadınlara gösterdiği acımasızlıkla...
Ben kafa işçisiydim , Mercan beden işçisi
Eski yaraların başını koparmaktansa, yeni acıların yazıcısı ol. Unutmanı istemediğim bir şey var: Her sözcüğün savunma mermisi güzelliğinde olsun.
Dünyam şu an yine "adı", "soyadı", "giden", "gelen", " noksan" la sınırlı. Adı: Ümmühan Soyadı: Çevik Giden: Yüzyıllık bir yaşam Gelen: Bir başka Ümmühan Noksan: Mutluluk Adı: Seyit Soyadı: Çevik Giden: Gençlik