İlk sayfa değil, her şeyden önceki sayfada şu yazıyor :
" Onlar hiç kimsenin bilemediği bir ölümle yitip gittiler."
'Kim onlar?' diyorsun önce. Sonra okumaya başlıyorsun ilk sayfadan.
Şiir gibi öyküler dökülüyor önüne. Kendi gibi yaşayamayanları görüyorsun. Cesareti olmadığından, kendini tanımadığından, içindeki cenklerde kaybolduğundan...
Ya da kendi gibi yaşamak için bedel ödeyenleri görüyorsun. Kanla, canla, yalnızlığa mahkum olmakla...
Sevgiyi, aşkı, arkadaşlığı, teslimiyeti, ihaneti, öfkeyi, kini, ölümü, yaşamı görüyorsun.
Her şeyin Bir'den (bizden) olduğunu ama Bir'in (bizin) her şeyden fazla olduğunu görüyorsun.
İçin sızlıyor.
Tek kelimeyle muhteşem bir kitap.
