Bu senenin okuduğum ilk kitabıydı. Beni çok fazla etkileyen kitapların da başını çekiyor aynı zamanda. Kitap, bilimsel açıklamalara dayandığı için zaman zaman sıkıldığım olmadı desem yalan olur. Ama kitabın son 10-15 sayfasıydı sanırım yazarın çekmiş olduğu fotoğraflar, kitapla bütünleşmemi sağladı. Bu kısım ekstra hoşuma gitmişti. Ve fotoğraflar renkli değil de siyah beyazdı , renklendirmek istememesine şaşmamalı .
Bu arada ,bu felaketi daha detaylı okumak isterseniz ,hani olayın iç yüzünü merak ediyorsanız, bu felaket tam olarak nelere yol açtı ? O gün insanlar ne düşündü ,ne hissetti ? Daha sonra yaşam eskisi gibi devam edebildi mi ? O olayı yaşayanların bizzat ağzından anlatılan bir kitap tavsiye edebilirim.
Daha geçen ay okumuş olduğum ve herkese şiddetle tavsiye etmek istediğim Çernobil Duası'nı okumanızı çok isterim. O kitap bu kitapla kıyaslandığında çok daha duygusal bir yaklaşımla yazılmış ,yazımı hatta 20 sene sürmüş. Ayrıca insanı derinden etkiliyor. Okuduktan sona eski siz olamıyorsunuz. İçinizde bir yerlerde ,bir şeyler yıkıp dökülüyor. Ama onların neler hissettiğini az çok tahmin edebilecek kıvama geliyorsunuz. Şayet okursanız bana hak verecek ve ne demek istediğimi anlayacaksınız.
