İki insanın paylaşabileceği en mahrem duygu aşk ya da tutku değil, acıdır.Sayfa 172
Bir avcı için yaralı avının kokusu kadar heyecan verici bir şey olamaz. Neredeyse kanlı hayvanın, kirletilmiş etin kokusu burnuma kadar geliyor. O nasıl gecenin havasını soluyorsa ben de onun kokusunu soluyorum. Onun kokusunu.
Pencereyi gürültüyle kapatıyor. Kendisine topu topu... Sayfa 63
Kötülük ölmüyor. Asla ölmüyor. Sadece yeni bir yüze, yeni bir isme bürünüyor. Bize sadece bir kez dokunması, bir daha çarpılmaya karşı bağışıklığımız olduğu anlamına gelmiyor. Yıldırım da aynı yere iki kere düşebilir.
Nereye gittiğimiz, neler bildiğimize bağlıdır, neler bildiğimiz de nereye gittiğimize.
Onlar sadece,görmelerine izin verdiği maskeyi biliyordu.Sayfa 116