Quotes
Savaş ne kadar acıydı.
Sayfa 40 - sedir yayınları 1. baskıKitabı okudu
Düşmanın yarası sarılmaz.
Sayfa 31 - sedir yayınları 1. baskıKitabı okudu
Acılar bitecek mi acaba? Bitecekse ne zaman bitecek?
Sayfa 9 - sedir yayınları 1. baskıKitabı okudu
Çanakkale Cephesi
"Safiye hemşire!" diye adeta haykırdı.
"Evet?"
"Ben Halil Çavuş... Balkan Savaşı'ndan. Hani koleradan ölecek diye bir kenara ayırmışlardı. Ama siz itinayla bakarak iyileşmemi sağladınız. Hatırlamadınız mı?"
"Hayır. O kadar çok yaralı ve hasta ile ilgilendim ki sizi hatırlayamadım. Özür dilerim."
"Önemli değil. Şifalı elleriniz şimdi de yaramı sarıyor."
Sayfa 50 - erdem çocukKitabı okudu
Halil Çavuş hâlâ şaşkındı. Kendisi cepheden cepheye koşarken Safiye Hüseyin Hanım da cephedeki sargı yerlerine, hastanelere koşuyordu. Büyük fedâkarlık gösteriyordu. Hele Balkan Savaşı esnasında onun üç gün üç gece yorgun, uykusuz çalıştığına şahit olmuştu. Türk kadını da erkeği kadar fedakârdı. Buna en iyi örnek işte Safiye Hüseyin'di.
Sayfa 52 - erdem çocukKitabı okudu
Şimdi canımızı sakınma zamanı değildir
Sakınılacak yegane şey vatanımızdır
Şimdi canımızı sakınma zamanı değildir. Sakınılacak yegane şey vatanımızdır."diyen kahramanların öyküleri ...
Birinci Dünya Savaşı'nın en zor cephesi ile Çanakkale. Kadın, erkek, genç, yaşlı fark etmezdi. Kiminin görevi savaşmak, kiminin görevi yere sarmak. kiminin görevi ise su taşımaktı...
Onlar sayesinde Çanakkale geçilmez oldu.