Ceyhun Atuf Kansu Tüm Şiirleri - 2
Ceyhun Atuf KansuSözler ve Alıntılar
o çaresiz, o yalnız, o karanlık günde,
siz neredeydiniz diyeceğim, neredeydiniz?
Bozkırda rastlarım, her adımda yokluğa, hiçliğe,
Bizi suya, havaya çeviren değişikliğe,
Orada tattım gökyüzünden en derin boşluğu,
İçimde, bakarken düşen yıldızların sarhoşluğu,
Orada yanık toprakta bir tohum buldum,
Götürüp bir başka yanık toprağa koydum.
Bilmeden yitirmişim, bilmeden yitirdim,
"Gözlerine bakarken umrumda değil mevsimler
Gülüşün hep deniz kenarı bana
Sen bir adım attığında göreceksin
Elinde balonlarla bekleyen o adam benim
Aldığım en derin nefessin sen
Dudaklarının dudaklarımdaki işgali hâlâ yüreğimde
Nefes alıyorum ama hâlâ bulamadım seni
Ben sana yanarken şimdi...
Sen kim bilir nerede üşüyorsun"
Dünya Çocukları
Yaşamak gerekiyorsa eğer
Bir çocuk oyunu kadar renkli olsun.
Dünyayı kardeşlik dallarında
Uçan kuşlar doldursun.
Sen dargınlık ağacı barış ve yemiş ver.
Birleşsin bütün dünya çocukları,
Kalp kırılmadıkça sürüp gider oyun.
Yorulunca bir dost sesiyle uyuyun,
Sabah, kalbinize örtsün şafakları…
Tanrım yorgunluktan koru bu ayakları,
Bu küçük ayaklar böyle hep beraber
Oraya, o kardeş bayramına gider,
Kucaklaşır bütün dünya çocukları.
Ceyhun Atuf Kansu
"Aşk mı, çoktan yitirmişim o suyu,
Besbelli kurumuş bende o kaynak."