Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Chef
Mustafa KutluChef Yorumları ve İncelemeleri
Chef yorumları ve incelemelerini, Chef kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Chef puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Mustafa Kutlu üstad modernitenin aileye ve değerlerine yaptığı tahribatı anlattığı eseri.Orta halli bir memur ailesinin modernite ve samimiyetsizlik rüzgarıyla dağılışı ve aile fertlerinin hepsinin ayrı yollara gitmesi.Bu ayrı yola gidiş hikayesinin de her üçü canibinden mütalaası.
Birbirinden bağımsız yaşayan ve bağımsız hayalleri olan ailenin aralarında yaşadıklaları küçük ve kendilerine özgü hayatları...
Yazar bu hikâyesinde hayatın acı gerçeklerini yansıtmıştır.
Hayatta Arzu ve Hüseyin gibi olmak vardır.
Birbirlerini belli alışılmış hayat standartlarına hapseden ,kendilerini bulmak istedikleri hayatın içinde yaşamayan. Düşüncelerinin esiri olmayı tercih ettikleri bir hayatın içerisinde yaşamak ve alışılmış korkunun ötesine geçememek..
Bir de bu hayatta Gülşen ve Refik bey gibi olmak vardır.
Birbirlerini belli alışılmış hayat standartlarına hapsetmeyen, kendilerini bulmak istedikleri hayatın içerisinde yaşayan, düşüncelerinin esiri olmayı tercih etmeyen bir hayatın içerisinde yaşamak ve alışılmış mutlak korkunun ötesine davranışlarının kaynağını özgürlükten alan bir hayat..
Ve son olarak özgür gibi yaşamak var.
hayatını zengin ve rahat bir yaşam ümidiyle kendini çok küçük yaşta ticaret hayatına adamak.. Ve ardında geriye sadece hayaller bırakmak .
....
Bu hayatta ya Arzu olup hayata baş kaldıracaksınız ya da Hüseyin olup olanlara boyun eğeceksiniz. Hayatın ipleri senin elinde.
En sevdiğim tarzlardan biri olan bir hikayenin içinde bulunan herkesin gözünden ayrı ayrı hikayeyi işlemesi ve tekrar anlatması merak ettiğimiz diğer yanların duygu ve düşüncelerini paylaşması çok keyifliydi.Chef Mustafa kutlunun kasığından muhteşem bir hikaye yemeği olmuş eline sağlık.
Ne zaman hayata dair bir şeyler okumak istesem elime bir Mustafa Kutlu hikayesi alır, bitirene kadar da bırakmadan aralıksız okurum. Dilinin sadeliği, başka hayatlar üzerinden hayatı sorgulatışı insana dokunuşu hep hoşuma gitmiştir. Bu eserinde anne baba ve çocuk üzerinden hayata bakış açıları ele alınıyor. Kitabın içeriği ile bilgi verip tadını kaçırmak istemem. Ancak bir reklam repliği diye aklımda kalmış: "Aç bir kutu kola, rahatla" ifadesini "Aç bir Mustafa Kutlu kitabı, rahatla" diye uyarlamak mümkün sanırım. İyi okumalar...
214 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitap bittiğinde zihnimiz belli başlı kelimeler yada cümleler etrafında döner durur. Bu kitap için ilk kelimem bağlanmak oldu, cümle ise sanırım; bir yerlere ait olduğundan emin olmak. Kitapta bunlar bizi olumlu hâlleri ile değil de olumsuz hâlleriyle karşılıyor. Yani bağlanamamak, bir yerlere ait olamamak.
Bugün öğleden sonra bizim
Mustafa Kutlu okumak bağımlılık yapıyor bilesiniz. Birkaç kitap okuyunca elime bir Kutlu kitabı alsam da kendimi yazarın o akıcı anlatımına bıraksam o anlatsa ben elimden bırakamadan takip etsem demeye başlıyorum. Neyse ki daha okumadığım kitapları var sayıları iyice azalsa da. Allah ömür versin de yazarımız yenilerini eklemeye devam etsin.
Chef’i okumayı çok istiyordum yine bir günde bitti. Diğer kitaplarına göre biraz daha farklıydı doğa, toprak, çiçekler yerine para merkezli bir kitap olmuş. Hüsnü Bey, Arzu Hanım ve Özgür de Kutlu sayesinde tanıdıklarımız arasında yer aldı. Keşke evliliklerini kurtarabilselerdi diye hayıflandım ama hayat her zaman da mutlu sonla bitmiyor. Yapacak bir şey yok. Hisse kapıp kendi hayatımızda kullanabilirsek mutlu sonlar bize nasip olur umarız.
Ayrıca bir kitabı bitirdikten sonra o kitap üzerine 1000Kitap okuru ile söyleşmek de ayrı bir bağımlılık oluyor gibi. Hayırlısı inşallah…