Çiçekler Üşümesin

KALBİMİN MAHURU

Sen ki, gül bahçesinde kalbimin mahurusun Birde hüzzam yerine bana nihavendi sun O kâbus günlerin matemi unutulsun Gülümse de ruhumun gözyaşları kurusun Sen ki, gül bahçesinde kalbimin mahurusun Bir de hüzzam yerine bana nihavendi sun Sevdamızı duyunca aynalar coştu bugün Hayalimde efsunlu yüzün bir hoştu bugün Seni gören ağaçlar, kuşlar sarhoştu bugün Söyle, niye penceren yine bomboştu bugün Sen ki, gül bahçesinde kalbimin mahurusun Bir de hüzzam yerine bana nihavendi sun

Malkoçoğlu

Mevsim

Zamanın dudağında son yâr mevsimdir bu Rüzgârı çiçek kokan diyar mevsimdir bu Hayalinde Leyla'nın saçlarını okşayan Bir Mecnun yüreğinde bahar mevsimidir bu

Reklam

Malkoçoğlu

Gözler

Papatya bir simada sana taht kurmuş Allah Ne olur, üzme beni; çektiğim her derin âh İçimden bir parçayı koparıp götürüyor Ve hicran sis misali, her yanımı bürüyor Mehtabım, yıldız gibi süsle kâküllerini Koklayayım kalbimde yeşeren güllerini Islanmış sinesine çekiver bir baharın Uyandır şarkısıyla beni, kanaryaların Duaya kalksın elim, başım şükre uzansın Sesim dudaklarıma mahpus iken, uyansın Ve matem kuyusundan çekeyim ellerimi Toplayayım yerlere düşmüş hayallerimi Kapkaranlık dünyama bir ışık yakan gözler Bana, benimmiş gibi, ümitle bakan gözler

Malkoçoğlu

TALAN

Güzel de, çirkin de bu boş dünyada Doğarmış, büyürmüş, viran olurmuş Sevda denen yangın meğer sonunda Gözyaşıyla dolu hicran olurmuş Dostluklar da biter, düşmanlıklar da İzleri kalırmış hatıralarda Ümitler yeşerir her ilkbaharda Sonbahar gelince, duman olurmuş Gülleri açınca gönül bağının Zehri bal kesilir Leyla dağının Mevsimi geçince cilve çağının Hayaller, yeminler yalan olurmuş Issız köşelerde yalnız başına Zavallı, girmemiş en son yaşına Konulunca o musalla taşına Kendi evi bile yaban olurmuş Bir ömür gariban, mahzun, derbeder Mezara girince bitermiş keder İstikbale miras: Rahmetli peder Kalanların hepsi talan olurmuş

Malkoçoğlu

Doğmamış Çocuğa Mektup

Hayat dağ gibi, inan ki Doğar doğmaz bunalırsın Yaşamak kolay mı sanki Kuruda, yaşta kalırsın Yalnızlık var, üzülmek var Çaresizlik, ezilmek var Zaman bir çeşmedir; bahar

Malkoçoğlu

Gecenin dudağından karanlık emiyorum Gündüzün cesedini hicrana gömüyorum Gözlerim parça parça, kırık aynalar gibi Yüreğim, cehenneme dönüşen bahar gibi Yarasa kanatları bürümüş mehtabımı Kör bir papağan gibi açmışım kitabımı Okuyorum; boşluğu sömürüyor ellerim Kurşun kurşun beynime saplanmış emellerin Nereye gittiğimi bilmeden yürüyorum İstikbâle bir avuç hayal götürüyorum Yüreğim, cehenneme dönüşen bahar gibi Gözlerim parça parça, kırık aynalar gibi Gündüzün cesedini hicrana gömüyorum Gecenin dudağından karanlık emiyorum