Ne mahrem bir şehir, münzevi bir ev
Dünyanın dünyadan başka yanı yok
Ölüm ki hayatın kalbinden türev
Ecel var, ecelin ağlayanı yok
Döneceğim kendi denizlerime
Kendi fırtınamla boğuşacağım
Belki de rastlarım sır izlerine
Belki aydınlıkla dolar kucağım