Üç kadın,üç hayat,üç hayal kırıklığı…Mavinin üç ayrı tonunda buluşan korkular,gidip gelmeler,umutlar…Kendini aramanın,arayıp da bulamama korkusunun kekremsi tadı.
Bir deniz kabuğu ne anlatır bir kadına?Bir şiir bir hayatı ne kadar değiştirebilir?Bir deniz kıyısı bir insanın nasıl hem en büyük tutkusu hem de en büyük korkusu olabilir?
Bir anne ne zaman vazgeçer yavrusundan? Kendini kaybettiğinde mi yoksa bulduğunda mı?Aşkı yanık bir elma kokusunda,dolunayın ışığında aramak için ne kadar çaresiz kalmak gerekir?Hemen geçermi ki acılar?
Güzellik,makam,aristokratlık bir kadının ruhunu doyurmaya yeter mi?Bir kadın eksik yanı sandığı kişiyi günün birinde bütün gerçekliği ile görürse neler hisseder?Ait olmak mı kendisine ait olunmasını istemek mi zor olan?
Hayatlarında çok renk vardı.Tek renk eksikti o da çikolata kahvesi…Eksik bir rengin ve kokunun olduğu bir hayatta başlamıştı gizemli yolculukları.Birbirlerinden hem haberli hem de habersizdiler…Ve bir gün hepsi aynı renkte buluştular.
Geriye baktıklarında görmeyi umdukları en fazla ayak izleriyken kendilerine rastladılar.Nasıl da masum ve çaresizdiler…
Aradığımız belki de bir kahve kokusudur kim bilir?Tül ve mavi renk bulunacak rüyalarda çok şey var.
Bulacaklarınıza hazır mısınız!
