Çocukluğumda bile ağlayamazdım ben! Gözyaşı zayıflığın, güçsüzlüğün dışavurumuydu; asla seçenek olamazdı bana! En zorlu savaşımlardan, en karşı konulmaz duygu sağanaklarından başı yukarıda, dimdik çıkabilen ben... Şimdi..?
Ağlamaktan korkma yavrum!
İnsan , yeri geldiğinde ağlamayı bilmeli...
Ağlamak, ruh ve bedenin, yolunda gitmeyene verdikleri ortak tepkidir!