Merhabalar,
Uzuncadır ihmal ediyorum bu güzel siteyi ancak müthiş bir şerh ile küçücükte olsa katkım ve okumak isteyenlere minik tüyolarım olsun istedim. Biz yunus emre'yi yalın,akıcı diliyle bilirdik her şiirini böyle okurduk ya bu biraz yanıltmaca olmuş desek mi? demeyelim efendim. Kendileri Yunus Emre’nin, hemen her hafızada biraz bilmece gibi kalmış kimilerince mizah tekerlemesi, kimilerince çocuk güldürmecesi sanılmış ünlü “şathiye"sidir.Şiir hakikaten bir mânâ denizi daldıkça daha derine çekiyor sizi. Eserde de 3 adet şerh mevcut ismail hakkı bursevi,niyazi mısri ve şeyhzade. bir arkadaş ile şerhler üzerine konuştuk. Şerhler bile şerh istiyor diye biraz muziplik yaptım, gerçekten de öyle. Tasavvufi terminoloji ile yakından uzaktan hiçbir alâkası olmayan kişi için anlaması çok güç. Şiirin tasavvufi olduğu kadar, insanlığı da anlatan sonsuz manaları, hayret verici mizahı, çarpıcı Türkçesi, bu Türkçeye verilmiş sonsuz bir ifade ve terkip gücü var. Gazel, (Yunus divanında) 13 beyit görünüyor. Fakat meşhur olanı dokuz beyittir. Tekrar tekrar okunması gereken bir kitap ve şiir. Kendinize dönüp bakmak, hayatı sorgulamak adına epey yardımcı olacaktır..
Bir sinek, bir kartalı salladı vurdu yere
Yalan değil gerçektir, ben de gördüm tozunu..
