Çin İşi Japon İşi Gönderileri
Çin İşi Japon İşi kitaplarını, Çin İşi Japon İşi sözleri ve alıntılarını, Çin İşi Japon İşi yazarlarını, Çin İşi Japon İşi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Türkiye ve Elektronik Neolitik
Peki, önümüze serilen kadınlık görüntülerinden oluşan bu Türkiye tablosunu nasıl tanımlamalı? “Postmodern feodalite” denilebilir mi acaba? Ya da “dijital köylülük”?..
Benim tercihim, bir akademik snobluk izlenimi bırakmayı da göze alarak, buna “elektronik neolitik” demekten yana.
Türkçeye “Cilalı Taş Devri” olarak çevrilen “Neolitik”, aslında insanlık tarihinde tarımın ortaya çıkmasını sağlayan devrimi ve bunun sonucu olan toprağa dayalı, çiftçi-hayvancı köylülüğün hayata hâkim olduğu dönemi tanımlar.
Bu dönem, daha önce de değinildiği üzere günümüzden 10 bin yıl önce başladı ve 18. yüzyıl ortasındaki Endüstri Devrimi'ne kadar sürdü. Endüstriye dayalı yeni hayat, tarımcı köylülüğü ekonomik anlamda minimalleştirmiş, kültürel anlamda ise tasfiye etmiştir. 20. yüzyılın ortasından itibaren de endüstriyel yaşam daha radikal bir evreye, elektronik devrimi aşamasına geçti. Çağımız, elektronik çağı. Elektron taneciklerinden saçılan “nimet"ler her yanımızı kaplamış durumda.
Türkiye, Cumhuriyet'in başında hâlâ “Neolitik”teydi. Bir kaç on yılda Neolitik'ten Endüstri'ye, oradan elektroniğe uzanmayı ya da koşmayı bırakın, sıçramaya kalkıştı. Ama olmadı. Ne geleneksel köylülük tam bitti ne de modern, endüstriyel kentlilik tam hayata geçti. Aşınmış, bozulmuş deformasyona uğramış, ama tükenmemiş bir geleneksellikle, özümsenememiş, kökleşememiş ve güdük bir modernlik arasında, bir de “postmodern-elektronik küresellik” aşamasını tecrübe etmeye çalışıyoruz.
Sayfa 117-118
Kadınların Sistem İçinde Erilleşmesi
Endüstri Devrimi, Tarım Devrimi'nden istim aldığını söylediğimiz eşitsizliği yok edemediyse de hayli törpüledi ve sorgulamaya açtı. Bazılarınca kadının üstünlüğünü istediği sanılan, ama aslında kadın-erkek eşitliğini savunan feminizmi endüstriyel yaşam biçimine borçluyuz. Kadınlar, günümüzde özellikle de servis endüstrisinin hayata damgasını vurduğu ülkelerde, profesyonel meslek sahibi ve yönetici olarak erkeklerle aynı düzlemlerde, hatta onlardan önde bile olabiliyor artık.
Ama “iktidar” ortadan kalkmadı. Tersine, mali, idari ve iradi öncelik sahibi hale gelen kadınların, rekabetçi sistem içerisinde “erilleştikleri” gözlenmekte. Kadın dilini, aklını, ruhunu hayata hâkim kılamayınca kadının iktisadi ve içtimai özgürleşmesi bir anlam ifade etmiyor. Tersine erkek iktidarı bu defa “unisex” olarak yoluna devam ediyor.
Sayfa 113
Renklerin Savaşından Kadınları Dışlamaya: Pembe ve Mavi
“Pembe-Mavi” ayrıştırması, kadınla erkek arasındaki (erkekten yana) eşitsiz farklılaşmanın, bunu “norm” haline getiren ataerkil sistemin ve bu sistemi pekiştiren erkek cinsiyetçiliğinin bilinçdışı ama en etkili şartlandırmalarından biridir.
Dünya üzerinde en çok göze çarpan renk hangisi sorusunun cevabı açık: Yeryüzünün dörtte üçünü oluşturan
Sayfa 109-110
Erkek ve Kadının Dili
Kullandığı “lehçe” icabınca kadın, bağlantı ve yakınlığın dilini konuşmakta ve duymaktadır. Erkek ise başına buyruklukla statünün dilini konuşur ve duyar.
Bu, özünde kızlarla oğlanların ayrı dünyalarda büyümeleriyle ilgili bir farklılaşmadır.
Oğlanlar hiyerarşik olarak oluşturulmuş büyük gruplarda oynarlar. Çoğu durumda liderleri vardır ve lider, diğer çocukların söylediklerine direnir, zaman zaman onları reddeder. Oğlanların oyunlarında kaybedenler ve kazananlar vardır.
Kızların ise oyunlarının pek çoğunda kazanan ya da kaybeden yoktur. Kızlar, erkeklerin tersine, küçük gruplarda, hiyerarşik olmayan biçimde, çiftler halinde oynarlar. Oyunlarda herkesin sırası olur. Genellikle de liderlik olmaz.
Kızlar emir vermez, grubun merkezi olmaya çalışmaz. Daha çok birbirlerine gayet eşitlikçi biçimde tercih ve önerilerini belirtirler.
Erkeklerin dili, rekabetin dilidir.
Kadınlarınki ise anlaşmanın dili...
Pek çok erkek esas olarak başına buyrukluğunu koruma, hiyerarşik bir düzende statü için mücadele etme veya bu statüyü sürdürme yolunda konuşma dilini seferber eder.
Kadınlar arasında sorun ve anlaşmazlıklar, birbirine meydan okuma olmadan çözülür. Konuşurken, çatışmadan her ne pahasına olursa olsun kaçınılır. Fakat erkekler için konuşma, hayata bir yarışma olarak yaklaştıkları için rekabet ve çatışma aracıdır. O yüzden de konuşurken çatışmacı bir dil kullanmaktan kaçınılmaz. Aksine bu, tercih ve teşvik edilir.
Sayfa 79
Erkek İnsanlığı Pahasına Erkek Oluyor
Erkek, insanlığı pahasına “erkek” oluyor. Doğru, erkekliğin bir kimlik olarak, bir iktidar kapasitesi olarak taşıyıcısı erkek. Ama erkeklik kimliğini taşımak, hayata geçirmek, her daim yeniden üretmek adına erkek, insanlığından da ödün verir çoğu zaman...
Sayfa 64
Maçoluğun Eziciliği
Maçoluk yalnızca karşı cinse yönelik bir toplumsal/kültürel güç ve şiddet gösterisi olmanın ötesinde, “esasen” hemcinse yönelik bir güç gösterisidir ve en uç noktada “sosyopatolojik” bir (eş)cinsel şiddet pratiğinde vücut bulmaktadır.
Dolayısıyla, bir “sorun” olarak maçoluğun, “erkek iktidarı”nın azgın bir dışa vurumu olarak, sadece kadına değil erkeğe de yönelik tehditkâr bir mahiyet taşıdığı iddiası seslendirilebilir. Dolayısıyla “iktidar”ın, ona maruz kalanlar kadar, onu taşıyan ve kullananları da ağına alan bir mekanizma (“makine”) olduğunu öne süren Foucault'dan (1980) esinle, erkek iktidarının erkeği de ezdiğini unutmamak ve kadınlar kadar erkekleri de maçoluktan korumak ve kurtarmak gerekir.
Sayfa 62