''Sevgili iyilik perisi beni duyuyor musun?Annemin bahçesinden kopardığım bal kabağını arabaya dönüştürebilir misin...Yok mu..Peki..''
Ah külkedisi bir dansa nasıl kanarsın.Bu erkeklerin hepsi böyle inanma demedim mi ben sana?Telofon da olmayınca o zamanlar ayakkabı falan bırakılıyormuş işte.Şimdilerde kolayca telofonuna adresine ulaşabildiği için insanlar birbirlerinin o kadar da kıymeti olmuyor bazı sevgilerin.Ne yani biz de bir yerlerde ayakkabımızı unutup tüm ülkeyi dolandıralım mı,o zaman mı anlaşılacak kıymetimiz..
