Riyâzetle kazanılan hâlin süreklilik arz etmesi için daima insanın rikkatli ve dikkatli olması icap eder. Buna “havf ve recâ” arasında yaşamak derler; korku ve umut arasında yaşamak derler; korku ve unut arasında, daima dikkatli, gayretli ve ihlaslı bir hayat telakkisi.. Bu yüzdendir ki, insanın en baş düşmanı gaflet ve kibirdir.