Cinselliğe Dair Vazgeçmemiz Gereken 100 Efsane
Bülent SomaySözler ve Alıntılar
Namus ve ahlakın bekçileri, fahişeliğin de mucitleridir. Biri olmadan öteki de olmaz.
Çünkü erkekler için sevgi, dostluk, aşk, kardeşlik gibi duyguların ifadesi o kadar erkenden ve o kadar şiddetle bastırılmıştır ki, geriye şiddetten başka bir şey kalmamıştır. O yüzden sevgimizi ancak dayakla anlatabiliyoruz. Sevince kıskanıyoruz, kıskanınca dövüyoruz, yetmedi öldürüyoruz.
Ünlü Türkçü yazar Zeki Velidi Togan 1930'larda Stalin tarafından SSCB'den sürüldüğünde Viyana'ya (Berggase 19. numaraya) yerleşir. Tesadüf bu ya, burası da Freud'un yaşadığı apartmandır. Böylece Togan Freud'un üst katında yaşamaya başlar. Takunyalarıyla üstadın kafasını şişirdiği için aralarında (kapıcının aracı olduğu) bir diyalog başlar, derken bir gün buluşurlar. Freud'dan tek satır okumamış, ama "Ermeni bir öğrenciden onun teorisi hakkında bir şeyler duymuş" olan Togan, bu sohbette ona "ayar vermeye" kalkar. Teorilerinin "ilginç" olduğunu, ancak Şark için, hele Türkler için hiçbir geçerliliği olmadığını iddia eder.
Bu anlattıklarım Togan'ın anılarında aynen var. Üstelik Togan bu konuşmadan sonra aslında şair olan annesinin bir şiirini hatırlıyor ve o şiirdeki erotik alt-metni ilk kez fark ettiğini söylüyor.
Şimdi kendinizi Freud'un yerine koyun: Siz aşağıda analiz yapmaya çalışırken tahta takunyalarıyla tangır tungur tepenizde yürüyen adam, size "Biz Türklerde anne kutsaldır." diyerek, Oidipus Kompleksi açıklamanızın geçersiz olduğunu söylüyor. Diyelim siz de Türkiye'de buunmuş başka birinden, Türklerin en sevdikleri yemin biçiminin "Anam avradım olsun ki!" olduğunu duymuşsunuz. Gülmekten yerlere yuvarlanmaz mıydınız? Freud nazik adam tabii. Kibarca başını sallamakla yetinmiş.
Sayfa 73 - Ağaçkakan Yayınları
Tecavüzün "bağzı" erkeklerin doyurulamaz cinsel iştahından, şehvetinden ya da abazalığından değil, doyurulması zaten imkansız olan iktidar hırslarından, gündelik hayatlarındaki ezikliklerini telafı gayretinden kaynaklandığını görebiliriz.
Sayfa 227 - AĞAÇKAKAN YAYINLARI
Çünkü kadın olmak, biyolojik değil, kültürel ve toplumsal bir durumdur.
“eskitilemeyen düşünceler”
İş-güç mü dediniz ? Annelik "en güzel" kariyer. Yaratıcılık mı ? İşte yeni bir insan "yaratmışsınız" zaten, daha ne istiyorsunuz? Eğitim mi? Çocuk(ları) büyütmek için eğitime ne gerek var; o sizin fıtratınızda var. Eşitlik? Tüm kadınlar annelikte eşitleniyor; erkekler anne bile olamıyor zaten, yani daha üstün bile sayılabilirsiniz. Özgürlük de mi istiyorsunuz? E, biraz abartmadınız mı ? O da eksik kalsın.