Freud düşünülenin aksine çok daha derin analiz ve çıkarımlarla doldurmuş kitabı. belki de bu kitap kimisi için Freud hakkında kaçık kanısına varmasına sebep olabilir ancak şunu rahatça söyleyebilirim ki insanlığa ders niteliğinde satır aralarına sahip kitabı ancak kaçık bir deha yazabilir.
kitabı her anne ve babanın okuması "özellikle önemli" diye düşünüyorum. nasıl bir psikolojide, nasıl bir bireyi toplumun içine bırakacağınızı görmeniz ve buna birincil etkenin anne ve babanın yaklaşımları hatta verdikleri cevapların niteliği olduğunu örneklerle işliyor Freud.
insanın karanlık yanının anlaşılmasına dair oldukça nitelikli bir eser. çünkü Freud, yetişkin bir bireyin (yani olmuş olan kişinin) bir eskiz çalışmasının sonucunda olmuş olan kişiye dönüştüğünü öngörür. Bu eskiz denemelerini de çocukluk döneminde arar. -ki bu da doğru bir tespittir.
Çocuklukta edinilen perspektif ikizimiz gibidir.
Kitaptaki şu bölüm her şeyin özeti gibidir;
Çocuk gece karanlıkta yattığı odadan seslenir. “Teyzecim konuş benimle. Korkuyorum, çok karanlık. Teyzesi; “Ne faydası olacak” der, “beni görmüyorsun ki”. “Olsun” der çocuk, “biri konuşunca aydınlık oluyor”.
Bu cümle üzerine uzun süre düşünüp çıkarımlar yakalamak sizi, kitabı yarı yarıya okumuş yapar. hiçbir şey gelmiyorsa aklınıza açın okuyun derim.
