Her insanın bir tavan arası vardır. Kötü hatıralarını, onlara elem veren nesneleri, yürek burkan şarkıları, mesut zamanların fotoğraflarını, hatıraları, ayrılık mektuplarını, zihne işlemiş buğulu bakışları kaldırdıkları bir tavan arası... Her şey iyice unutulsun, toz ve örümcek ağı kaplasın diye beklenen bir hayal kabristan. Başka türlü yola devam edemez insan. Ayaklarından çekilmesi gereken her şeyi tavan arasına kaldırmak şart.