Uzakta bir nokta benek oldu, benek damla oldu, damla şekil oldu ve şekil, çizgili pijamalı çocuk oldu..Tel örgülerin iki farklı tarafında iki farklı çocuk, ikisi de aynı gün doğmuş ama kaderleri ayrı, biri Alman biri Polonyalı, biri nefret edilen tarafta biri nefret eden(tabi büyüklerin dünyasında olması gereken bu, çocukların masum dünyasında din, dil, ırk ayrımı yok, nefret yok!)..Kader, bir şekilde Bruno ve Shmuel'i bir araya getiriyo ve birbirlerinin en iyi arkadaşı oluyolar, sonsuza dek!..İkisinin arasındaki masum arkadaşlığı okumak öyle tatlı öyle sıcacıktı ki..
Her şeyden habersiz, dünyayı çocuk kalbiyle gören, şahit olduğu kötü şeyleri anlayamayan Bruno, kendi masum dünyasında yaşarken zulme maruz kalan, dünyanın kötü yüzüyle karşılaşan ve bu nedenle gerçekleri anlamak zorunda bırakılan Shmuel..
Kitabı dün gece bitirdim ve son sayfalara yaklaşırken neler olacağını anladım ve tahmin ettiğim gibi de oldu, kitap bittiğinde boğazımda bir yumruyla gözlerim dolu dolu boşluğa bakakaldım bir süre..9 yaşındaki bir çocuğun gözünden anlatılan bu hikaye o kadar etkileyiciydi ki!
Kitabı okumadan çok çok önce bu kitabı okusam kesin çok severim demiştim ve öyle de oldu çok sevdim, bu kitap kalbimde kocaman bir yara olarak kalacak :(
"Aynı evrende yaşamamalı cellatlar ve çocuklar; ya ölmeli cellatlar ya da hiç doğmamalı çocuklar."
