Kule Sahibi, yoksul birini, yükseldikçe pahası artan armağanların bulunduğu kuleye çıkarıyordu. Her katta bağışını alan adam gözünü bir üsttekine dikiyor, aldığını unutuyordu. En üst katta en büyük armağan bekliyordu. Kule yetmiş katlıydı. Nihayet son katta durdular. 'Buraya kadar' dedi Kule sahibi. Hırsı kabarmıştı Yoksul Adam'ın. Aldıklarını iterek elinin tersiyle, 'neden' diye çıkıştı, 'daha yüksek değil kulen"...