Çocuk Kalbi
Edmondo De AmicisSözler ve Alıntılar
Doğuştan görme engelli çocuklar var. Bunlar hiç sabahı olmayan karanlık bir gecede koskocaman bir mezara girer gibi dünyaya gelmişler ve insan yüzünü bilmiyorlar!
Sayfa 83 - İnkılapKitabı okudu
Annem, orduda gönüllü asker olan oğlunun ölümünden sonra başöğretmenin artık hiç gülmediğini söyledi. Genç askerin resmi, odasındaki masanın üstünde duruyor. Bu felaketten sonra işten ayrılmak istemişti.
Öğretmen:
—Aşağı in! dedi.
Ama Nelly buna aldırmadı. Bütün gücünü harcıyor, inat ediyordu. Her an çubukların dibine yuvarlanıverecek diye korkuyordum. Zavallı Nelli’cik! Eğer Nelli’nin yerinde ben olsaydım, bu halimi görünce kim bilir zavallı anneciğim ne kadar da üzülürdü! Böyle düşünürken Nelly’i daha da çok seviyordum, onun tepeye kadar ulaşabilmesini sağlamak için neler yapmazdım ki, keşke kimselere görünmeden ona yardım edebilseydim.
Gerekli gayreti, ruh sakinliğini bulabilmek için senin sevgine ihtiyacı var. Senden yakınlık beklediği bir anda senin soğukluğun ve saygısızlığınla karşılaşmak onu ne kadar üzüyor, düşün bir kere!