Küçük çocukların sevmeye yetenekliliği konusunda, erişkinler çokluk bir aldanışa kaptırır kendilerini. Çünkü sevmeye yeteneklilik ve sevilmelere açlık birbirinin aynı değildir. Sevgiye aç öyle çocuklara rastlarız ki, bir sevme yeteneğinden yoksundur. Çevresindekilere gösterdikleri yakınlık gerçek sevgiden ayırt edilemez; ama bu yakınlık, çevresindekilerden sevisel yaklaşımlar elde etme amacına yöneliktir yalnızca. Bir çocukta gerçekten bir sevme gücü bulunup bulunmadığını, onun bir özveri yeteneğine sahip olup olmaması gösterir.
Vicdan, her çocukta bir yetenek olarak bulunur doğuştan. Bu yeteneğin geliştirilebilmesi, çocuğun her şeyden önce yaşadığı çevre ile sürekli ve içten bir ilişkiyi sürdürmesine bakar.