Bir gün Nasreddin hoca evde yalnızmış. Ocağı yakacak olmuş. Üflemiş , üflemiş, yanmıyor. Hemen üst kata çıkmış, yatak odasından karısının hotozunu alıp başına takmış.
Gelip ‘Püf!’ demesiyle Ocak alev almış.
Hoca başını iki yana sallayarak gülümsemiş.
‘Anlamıştım!’ Demiş. ‘Ocak da bizim hatundan korkuyor.!’