Her şey yazarın ,Gorki'nin, yaşamındaki kesitleri kitaba dökmesiyle başlıyor. Otobiyografik bir kitap olması nedeniyle hayatı ve çocuk yaşları sorgulamayı başardığını düşündüğüm bir eser .
5 yaşındaki Aleksey; babasının ve doğacak kardeşinin ölümüne şahit olmasıyla hayatın acı tecrübesini tatmaya başlar. Annesi kendisini alıp baba evine
Rusya'nın fakirlik dönemlerinde yaşayan bir ailenin küçük ferdi Aleksey'in yaşantısını anlatan bir kitap.Babasını kaybeden Aleksey annesi ile birlikte annanne,dede ve dayıları ile birlikte yaşamaya başlar.Anneannesinin anlattığı hikayelerle hayal dünyasına giden,dedesinden yediği dayaklarla öfkeyle büyüyen,sokaklarda kavga eden,para kazanmak zorunda kalan bir çocuğun hüzünlü yaşam hikayesi.
Rus toplumunun fakirliğini ve psikolojik sorunlarını ortaya koyan kitaplardan.Çocukluğunu yaşayamamış bir çocuğun, acı dolu yaşamı anlatılmış.Okunası kitaplardan...
O kadar güzel bir kitap ki insan bitirmeye, sonunu getirmeye kıyamıyor. Yazarın çocukluğunu anlatan bu eser dönemin şartlarını her anlamda okuyucuya yaşatıyor. Kendi icinde bulunduğu durumları okuyucuya öyle bir yaşattırıyor ki bir bakiyorsunuz o çocuğun siz olduğunu düşünmeye başlıyorsunuz. Dönemin aile yaşantılarını, geçim sıkıntılarını ve en önemlisi çocuğun iç dünyasını anlatan muazzam bir baş yapıt.. Herkesin okumasını şiddetle tavsiye ederim.
Çiganok ne zaman alışverişe gitse anane onun öleceğinden söz ediyordu ve oğullarına siz öldüreceksiniz diyordu. Bir şeyi kırk defa söylersen olur mantığı ile düşünürsek anane belki de o kadar çok bilinçaltına bu konuda yönlendirme yaptı ki en sonunda gerçekten de Çiganok onlar sayesinde genç yaşında öldü ve anane haklı çıktı.
Çocukluğum,
Maksim Gorki’nin benzerine rastlayamayacağınız türden, çağ ötesi bir başyapıt.
Sevgi, şevkat, merhamet gibi yüce duyguların yanında; acının, hüznün de evrensel olduğunu hatırlatıyor bizlere.. Ortak duyguları paylaştırıyor yüreklemize bir bir..
Belki de, çok şey bilip de susmanın ağırlığını yaşatan hislerimizin, kıyılarına vurarak
