Annemin yüzü güzeldi; gülümsediği zaman daha da güzelleşiyor ve etraftaki her şey sanki daha parlak görünürdü.
Kötü günlerimde bu tebessümü bir an bile görebilseydim eğer, acı nedir bilmezdim.
Dünyanın merkezi biz değildik, bizim dışımızda bizimle hiçbir ortak noktası bulunmayan, bizimle ilgilenmeyen, hatta varlığımızdan bile haberdar olmayan insanlar yaşıyordu.
Sayfa 155 - Lacivert Yayıncılık - Antik Batı KlasikleriKitabı okudu