Çocukluğun Yokoluşu
Neil PostmanÇocukluğun Yokoluşu Gönderileri
Çocukluğun Yokoluşu kitaplarını, Çocukluğun Yokoluşu sözleri ve alıntılarını, Çocukluğun Yokoluşu yazarlarını, Çocukluğun Yokoluşu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu fenomenle anlatmak istediğim şudur: Komedi programları, sabun köpüğü dizileri (soap opera) ya da diğer popüler TV programlarını dikkatlice izleyen kişi,
bu tür şovlardaki çocukların, ilgi, dil, giyim ve cinsellikleri açısından aynı şovdaki yetişkinlerden önemli oranda farklılaşmadıklarını fark edecektir.
Her nerede okur-yazarlık yüksek ve sürekli bir değer görmüşse, orada okullar
oluşmuş ve her nerede okullar oluşmuşsa orada çocukluk anlayışı hızlıca gelişmiştir.
Fakat okur-yazar olmayan bir dünyada, çocuk ile yetişkin arasında keskin bir ayrım yapma gereği yoktur, çünkü çocukların yetişkin dünyasında bilmediği çok az sır olur ve kültür, kendisinin nasıl anlaşılacağına ilişkin bir eğitim almayı gerektirmez.
Okuma gözlenmemiş ve soyut bilgi dünyasına girmeyi olanaklı kıldığından dolayı, okuyabilenler ve okuyamayanlar arasında bir ayrılık yaratmaktadır. Okuma, çocukluğun kamçısıdır, çünkü okuma bir anlamda yetişkinliği yaratmaktadır.
Çok basit bir ifadeyle belirtecek olursak, önemli olan şudur: İyi geliştirilmiş bir ayıp düşüncesi olmaksızın çocukluk var olamaz.
Çocuklar, göremeyeceğimiz bir zamana gönderdiğimiz canlı mesajlardır.
TV, kitap değildir ve ne matbaacılıkta olanaklı olan ideasyonel içeriği ifade edebilir, ne de matbaacılıkla (tipografya) ilgili tutumları ve toplumsal örgütlenmeyi daha ileri götürebilir. TV bunları yapamaz.
Sayfa 204Kitabı okudu
Televizyon izlemek, tanımadığınız insanların olduğu bir partide zaman öldürmenize benzer.
Sayfa 153Kitabı okudu
Bizde hâlâ bukadar okul yoktur herhalde. 1660 diyor.
W. K. Jordan'ın yaptığı taramaya göre, İngiltere'de 1480 yılında 34 okul vardı. 1660 yılına gelindiğinde ise okul sayısı 444'e çıkmıştı. Her 4400 kişiye bir okul düşüyordu. Yaklaşık olarak her 12 milde bir okul bulunuyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
Okumak
Emile'de Rousseau, “okumanın çocukluğun kamçısı olduğunu, çünkü kitapların bize hiçbir şey bilmediğimiz şeyler hakkında konuşmayı öğrettiğini” yazmıştır.
Sayfa 21Kitabı okudu
Tarihçi varsa aramızda kızacak ama :)
Tarihçiler genellikle, övmeye değil gömmeye yanaşırlar. Her halükarda; otopsi yapmayı, ilerleme raporları yazmaktan kolay bulurlar.
Sayfa 15Kitabı okudu
Çocuklar, göremeyeceğimiz bir zamana gönderdiğimiz canlı mesajlardır...